ویژگی ژئوشیمیایی سنگ های آذرین مرتبط با کانسارطلای اپی ترمال لوبین – زرده ، شمال غرب ایران
Authors
Abstract:
چکیده: منطقه مورد مطالعه در زون البرز غربی-آذربایجان و 45 کیلومتری شمال شرق زنجان واقع است. سنگ های کوارتزمونزونیت و توف برش داسیتی میزبان اصلی کانسار لوبین –زرده میباشد. این سنگها با سرشت بیشتر کالک آلکالن پتاسیم بالا تا شوشونیتی، از نوع I ، متاآلومینوس و متعلق به سری منیزیمی از نوع کردیلرایی میباشد. سنگهای توده نفوذی غنی از عناصر LILE وLREE وتهی از عناصر HFSE،HREES ، MREES و Y هستند. شکل تقعر بطرف بالا ( Listric-shaped) نمودارالگوی عناصر نادر خاکی و نسبت میانگین La/Yb سنگ میزبان نشان دهنده مقدار آب بیشتر ،fO2 بالای ماگما و تفریق هورنبلند میباشد. مقادیر ISr نسبتا پایین تا متوسط7047/0-7051/0و مقادیر εNd(t=36Ma) برابر 39/0 تا 1/2 و سن های TDM از GM 69/0 – 06/1 با نسبت ایزوتوپی 206Pb/204Pb)i) برابر 49/18 – 68/18 ، 207Pb/204Pb)i) برابر 58/15 -61/15 و 208Pb/204Pb)i) برابر 33/38 – 77/، است. بر اساس شواهد بافتی، داده های ژئوشیمیایی و ایزوتوپی رادیوژنیک سنگهای میزبان کانسار لوبین-زرده با ترکیب ژئوشیمیایی سنگ میزبان کانسارهای پرفیری و اپی ترمال در زون ارومیه دختر، البرز غربی- آذربایجان(ارسباران) ،کانسار پانتدی ترکیه مطابقت دارد.
similar resources
ویژگی های ژئوشیمیایی و پتروژنز سنگ های آذرین خروجی کوله سنگی- ملک سیاه کوه، شمال زاهدان، شرق ایران
سنگ های آذرین خروجی مجموعه آذرین کوله سنگی- ملک سیاهکوه شامل بازالت آلکالن، بازالت، آندزیت بازالتی، آندزیت، داسیت و تراکیت هستند. در نمودار K2O در برابر SiO2، نمونههای بازالتی در محدوده شوشونیتی و سایر نمونهها در محدوده کالک آلکالن پتاسیم متوسط قرار میگیرند. همچنین، متوسط نسبت های La/Yb، Rb/Zr و Cs/Hf در بازالتهای آلکالن و ساب آلکالن به ترتیب 7، 47 و 63 برابر N-MORB است. غنی شدگی قابل ت...
full textویژگی های ژئوشیمیایی و سنگ شناسی مجموعه آذرین نخیلاب، شمال باختر زاهدان
مجموعه آذرین نخیلاب در 145 کیلومتری شمال باختر زاهدان، و از دیدگاه زمین شناسی در مرز پهنه درزه سیستان و بلوک لوت واقع شده است. در این منطقه واحدهای سنگی از کرتاسه تا کواترنری برونزد داشته، بیشتر شامل سنگ های رسوبی و آذرین هستند. سنگ های آذرین نخیلاب به صورت بیرونی و درونی تشکیل شده اند. سنگ های آذرین بیرونی به شکل گدازه و آذرآواری بوده، شامل بازالت، آندزی بازالت، آندزیت و ریولیت هستند و سنگ های...
full textبررسی ویژگی های ژئوشیمیایی و جایگاه تکتونوماگمایی سنگ های آتشفشانی با ترکیب حدواسط- شمال ساوه
منطقه مورد مطالعه بخشی از نوار ماگمایی آتشفشانی ارومیه – دختر است، رخنمون های اصلی این نوار ماگمایی با روند شمال غرب – جنوب شرق را واحدهای آتشفشانی ائوسن تشکیل می دهند. در نقشه زمین شناسی واحد مورد مطالعه دارای ترکیب بازالت، آندزیت بازالت، داسیت، ایگنمبریت و توف می باشد که به طور متناوب در سرتاسر پهنه ارومیه – دختر تکرار شده است و توده های نفوذی بیشتر ترکیب گرانیت – گرانودیوریت تا تونالیت دارند...
full textژئوشیمی و ماگماتیسم سنگ های آذرین کوه آبنیل چشمه گز (شمال غرب کرمان)
مقصود از انجام این تحقیق، بررسی ژئوشیمی و ماگماتیسم سنگهای آذرین منطقه کوه آبنیل در شمال غرب کرمان است. براساس مطالعات میکروسکوپی و نامگذاری ژئوشیمیایی، سنگهای آذرین منطقه مورد مطالعه، گسترهای از سنگهای کوارتز مونزونیت، میکروگرانیت پورفیری، بازالت، آندزیت، تراکی آندزیت، ریوداسیت و ریولیت را با سنی منتسب به پرکامبرین پسین شامل میشود. بیشترین حجم سنگهای منطقه ترکیب اسیدی دارند و براساس مطا...
full textژئوشیمی و ماگماتیسم سنگ های آذرین کوه آبنیل چشمه گز (شمال غرب کرمان)
مقصود از انجام این تحقیق، بررسی ژئوشیمی و ماگماتیسم سنگهای آذرین منطقه کوه آبنیل در شمال غرب کرمان است. براساس مطالعات میکروسکوپی و نامگذاری ژئوشیمیایی، سنگهای آذرین منطقه مورد مطالعه، گسترهای از سنگهای کوارتز مونزونیت، میکروگرانیت پورفیری، بازالت، آندزیت، تراکی آندزیت، ریوداسیت و ریولیت را با سنی منتسب به پرکامبرین پسین شامل میشود. بیشترین حجم سنگهای منطقه ترکیب اسیدی دارند و براساس مطا...
full textبررسی ژئوشیمیایی، کانی شناسی و سنگ زایی سنگ های آداکیتی جنوب شرق جلفا (شمال غرب ایران)
گنبد نیمه ژرف کیامکی در فاصلهی 25 کیلومتری جنوب شرقی شهرستان جلفا (استان آذربایجان شرقی) واقع شده است. سنگ های این گنبد ترکیب چیره داسیتی داشته ولی با فاصله از کیامکی، در کمان معروف به قلنج بافت و ترکیب گرانودیوریتی نشان می دهند. مقادیر sio2 آنها برابر 73-64 درصد وزنی و عدد منیزیم آنها در بازهی 57-27 تغییر می کند. بر پایهی ویژگیهای ژئوشیمیایی، این سنگ ها از نوع آداکیت های پرسیلیس رده بند...
full textMy Resources
Journal title
volume 29 issue 114
pages 289- 302
publication date 2020-02-20
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023